wandeling naar het casa de pilatos

Wandeling naar het Casa de Pilatos

Deze bijzondere wandeling langs twaalf monumentale gebouwen dwars door het hart van Sevilla vraagt om een beetje doorlopen. Dus neem voldoende water mee en geniet van de prachtige Moorse, Gotische en Renaissance kerken, paleizen en gebouwen. Vergeet je fototoestel niet!

De wandeling start op het Plaza del Salvador, dat ongetwijfeld behoort tot één van de mooiste pleinen van Sevilla. Vroeger was het omringd door een overdekte galerij, om zo winkels en bars tegen de zon en regen te beschermen. Je ziet dat dat gedeeltelijk nog het geval is. Het plein is heel populair; men drinkt er graag een biertje vooral ´s middags voor het eten.

Op het plein pronkt de kerk Parroquia del Divino Salvador. Het is een praalkerk van de stad en wordt daarom ook wel de tweede kathedraal van Sevilla genoemd. De kerk Salvador werd gebouwd tussen 1671 en 1712 en had eeuwen lang de rang van collegiale kerk. Hij is gebouwd in de meest pure Sevilliaanse barok-stijl. De toren en de sinaasappeltuin stammen nog uit de 9e eeuw toen het een moskee was.

Het is een ruime en plechtige kerk met een prachtige collectie van altaarstukken uit de 18e eeuw. Tegenover de kerk staat het "Hospital de Nuestra Señora de la Paz", beter bekend als "San Juan de Dios". De imposante voorgevel van dit ziekenhuis werd gebouwd rond 1574, maar werd aangepast in de 18e eeuw. Het is ook de moeite waard om hier even binnen te treden en de tegelmuren van keramiek (1771) te bezichtigen.

Plaza de la Alfalfa
Je verlaat nu het Plaza del Salvador via Calle Córdoba, deze straat brengt je naar het populaire Plaza del Pan waar veel kleine juweliers- en souvenirwinkels zijn. Nadat je dit plein hebt gezien loop je de straat Alcaicería in om zo op het Plaza de la Alfalfa te arriveren. Dit straatje was vroeger een belangrijk knooppunt voor handelaren en producenten van porselein en pottenbakkers. Elke zondag wordt er op het Plaza de la Alfalfa een bekende dierenmarkt gehouden. Tegenwoordig is dit een ontmoetingspunt voor jongeren; er zijn leuke café´s en barretjes.

Je loopt nu naar Calle Aguilas waar je op nummer 16 een klein paleis met marmeren pilaren ziet. Dit draagt dezelfde naam als het straatje. Iets verder ligt het Convento de Santa María de Jesús uit begin 17e eeuw. Het met vakken versierde plafond van de kapel is een goed voorbeeld van de mudéjar-stijl (Moorse kunststijl).

Casa de Pilatos
Op een paar meter afstand van dit klooster ligt wat misschien wel het mooiste renaissance paleis van Sevilla is, het Casa de Pilatos. Dit huis wordt bewoond door de Hertogen Medinaceli en Alcalá. Het werd gebouwd door Don Fadrique Enríquez de Ribera tijdens zijn terugkomst van de kruistocht naar Jerusalem in 1519. Tussen de vele bouwelementen (geïmporteerd destijds uit Genua) vallen de toegangspoort, de pilaren en de binnenplaats het meeste op.

Op dit binnenplaatsje is een collectie te zien van maar liefst 24 bovenlijven van oude heersers en beroemdheden, waaronder die van Karel de Vijfde (Carlos V) en Cicero. De indrukwekkende wanden van keramiek zijn gemaakt tussen 1535 en 1538. Er zijn vele boeken geschreven over dit bijzonder mooie huis, dus voor de liefhebbers, op naar de boekenwinkel...

Vanaf het plein de Pilatos begon eeuwen geleden de kruisweg (Vía Crucis) naar het kruisbeeld Cruz de Campo. Deze kruisweg is nauw verbonden met de oorsprong van de Semana Santa in Sevilla. De gelovigen ontvingen de eerste preek van de tocht vanaf de tribunes van het paleis. Je loopt nu naar de kerk Parroquia de San Esteban. Dit mudéjar gebouw (moors) stamt uit de 14e eeuw. Er hangen doeken van de bekende schilder Zurbarán en prachtige gipsbeelden in de eucharistie kapel.

Iets terug naar het Plaza de Pilatos loop je nu de straat Caballerizas in tot het Plaza de San Ildefonso, waar de gelijknamige kerk staat, te herkennen aan de twee slanke torens in rose met geel. Deze kerk stamt uit de 19e eeuw.

Hier tegenover kunnen we terecht bij het Convento de San Leandro om een lekkernij te kopen (specialiteit: yemas, gebakjes van eidooiers) die hier door de nonnen ambachtelijk worden bereid (zie ook de rubriek Specialiteiten en delicatessen). Dit klooster uit de 16e-17e eeuw heeft ook een museum. Vooral de altaarstukken van San Juan Bautista (1621) en San Juan Evangelista (1632) zijn bijzonder.

We slaan nu de straat Carrión Mejías in waarvandaan je aan het eind van de straat de toren van het liefelijke kerkje Santa Catalina kunt zien. Deze kerk uit de 14e eeuw was ook eerst een moskee en dat herken je aan de Moorse (mudéjar) stijl van de toren.

Na Santa Catalina loopt de straat over in Almirante Apodaca waar een aantal belangrijke gebouwen staan zoals het oude rechtsgebouw (Antiguo Juzgados) uit 1913, het gemeentelijke archief van kranten en tijdschriften (Hemeroteca Municipal), het Historisch Archief (Archivo Histórico Municipal), het Notarieel protocol archief (Archivo de Protocolos Notariales) en het Algemene archief (Archivo General de Andalucía). Met andere woorden een paradijs voor (Spaanse) geschiedschrijvers en onderzoekers.

San Pedro
Tegenover deze archieven zien we la Posada del Lucero, een heel mooi voorbeeld van de populaire architectuur van Sevilla. Als je doorloopt kom je op het San Pedro plein met de San Pedro kerk. Hoewel het een gotisch-mudéjar verleden kent (14e eeuw) is het later gerestaureerd. Tussen de interessante kunstwerken vallen de doeken van Felipe de Ribas, van Zurbarán en van Juan de Roélas het meeste op.

Leuk om te weten is dat de bekende Sevillaanse schilder Velázquez in deze kerk werd gedoopt op 8 juni 1599. Aangrenzend aan de San Pedro ligt de straat Doña María Coronel en daaraan gelegen het Convento de Santa Inés (14e eeuw). In dit klooster wordt de gemummificeerde urn van Doña María Coronel bewaard, zij was namelijk niemand minder dan de geliefde van koning Pedro I.

Aan het eind van deze straat loop je naar links richting het Palacio de las Dueñas dat een mix kent tussen gotisch en renaissance (15e en 16e eeuw). Opnieuw loop je een stukje terug, naar het Plaza de San Pedro om zo via Calle Imagen, la Plaza de la Encarnación en Calle Laraña, bij de Iglesia de la Anunciación te komen.

Deze laatste kerk van je wandeling kent vele bijzondere werken van onder andere Juan Martínez Montañés uit 1610 en er liggen bekende Sevillanen begraven, zoals ook de schrijver en dichter Gustavo Adolfo Bécquer. Uiteraard stop je bij de vernieuwde hypermoderne Metropol Parasol. Je kunt hier omhoog om van een prachtig panorama van de stad te genieten.

Nu loop je naar Calle Cuna en ga je langs la Casa de la Condesa de Lebrija dat een klein museum over de Romeinse tijd heeft. Hier zijn vele sculpturen en mozaïeken uit de Romeinse stad Itálica te bewonderen.

Nog even door lopen en je bent weer waar je begonnen bent, op het mooie Plaza del Salavador en ja, nu kun je pas écht genieten van je drankje (manzanilla, cerveza of refresco), met een tapaatje serrano ham of mojama (droge tonijn). De Antigua Bodega de los Soportales is hiervoor uitermate geschikt. Salud!