Klooster San Isidoro del Campo in Santiponce

Het klooster San Isidoro del Campo in Santiponce is een van de mooiste en oudste kloosters van Spanje, maar tot op de dag van vandaag nauwelijks bekend. En toch werd het al in 1872 als eerste monument op de lijst van nationaal historisch cultureel erfgoed in Sevilla geplaatst.  

Geschiedenis in het kort
Het klooster bestaat uit twee kerken, waarvan de eerste werd gesticht in 1301 door Alonso Pérez de Guzmán, ook wel de 'Goede' genoemd en zijn vrouw María Alonso Coronel. Vanwege hun diepe geloof en trouw ontvingen zij in 1298 toestemming tot de bouw van de kerk van Ferdinand IV, de koning van Castilië. 

Deze eerste kerk werd gebouwd op de plek van een mozarabisch hermitage. Daar lag de heilige San Isidoro van Sevilla begraven, tot zijn stoffelijke resten in 1063 werden overgebracht naar León. Aangezien de Arabieren nog maar net verslagen waren (1248) kreeg de kerk de vorm van een kasteel om ze goed te beveiligen tegen de nog altijd aanwezige vijand. De tweede, aanliggende kerk werd gebouwd door de zoon Juan Alonso de Guzmán.

Tegenwoordig loop je door een poort tussen beide kerken door. De muren werden hiervoor in de 17e eeuw afgebroken door beeldhouwer Martínez Montañés. Er was een belangrijk verschil tussen beide kerken. Zo deed de oudste kerk voornamelijk dienst als rustplaats voor de adellijke familie en was het enkel de gebedsplaats van de monniken. De bijgebouwde kerk was bestemd voor de kerkdiensten van het 'gewone volk'.

Monniken
De eerste abdijorde waren de Cisterciënser monniken. Zij bewoonden het klooster tot en met 1431 waarna de kloosterorde 'Jerónimos' het klooster overnam. In de tweede helft van de zestiende eeuw werd in dit klooster begonnen met de vertaling van de bijbel in het Spaans.

De Jerónimos bewoonden het klooster tot 1835. Ze werden eruit gezet tijdens de periode van de Spaanse grondonteigening 'Desamortización de Mendizábal'. Na deze periode heeft het klooster nog gefunctioneerd als vrouwengevangenis, tabaks- en bierfabriek. Uiteindelijk werd de abdij, na een korte terugkeer van de Jerónimos in de 20e eeuw definitief verlaten in 1978.

De architectuur en kunstwerken
Het is niet vreemd dat het klooster, dat Europa's zuidelijkste Cisterciënser abdij was, veel verschillende kunststijlen kent. Mudéjar, gotisch, barok, rococo, je komt er alles tegen. De entree staat bekend als één van de mooiste mudéjar voorportalen. Bovendien kun je behalve het dormitorium bijna alle kloosterzones zoals de galerij, de kapittelzaal, de bibliotheek, de kerk, de eetzaal en de vertrekken waar gewerkt wordt, bezichtigen.

Zowel de sacristie als de kapittelzaal zijn gedecoreerd in de renaissancestijl, bijna een imitatie van paleis El Escorial (1563-1584) van Filips II bij Madrid. De fresco´s die je ziet hangen werden gemaakt tussen 1431 en 1436 en zijn van ongeëvenaarde betekenis voor de ontwikkeling van de Sevilliaanse iconografische kunst. Bij binnenkomst hangt er een gotische Christus uit de 14e eeuw, bijna net zo oud als de eerste fundamenten.

Het meesterwerk 
Maar het meesterwerk van de kerk is ongetwijfeld het altaarstuk van Juan Martínez Montañés (let op, er zijn twee altaren. Hier hebben we het over het altaarstuk van de eerst gebouwde kerk). Montañés is een van de bekendste beeldhouwers van Sevilla en volgens kenners is dit werk het belangrijkste en beste houten familie-altaarstuk van Sevilla uit het begin van de 17e eeuw. Behalve het altaarstuk zijn de overige beelden voor het altaar ook het werk van Montañés. Het lijkt wel of je in het museum van beeldhouwer Martinez Montañés wandelt....

Nog niet ten einde 
Na al deze indrukwekkende beelden, zalen en altaren zul je misschien denken: dat was het wel. Maar nee, er zijn nog meer belangrijke details die je niet zo snel ontdekt. Zo zijn er bijzondere praalgraven te zien. De bibliotheek van San Isidoro del Campo was één van de belangrijkste van Spanje. En je kunt er een prachtig Christusbeeldje zien van kunstenaar Roldán.

Er zijn ook maar weinig mensen bekend met de relatie tussen het klooster en het protestantisme. Er zijn namelijk verschillende monniken ter dood gebracht vanwege het vertalen en lezen van boeken die verboden waren tijdens de Spaanse inquisitie (1478-1834).

Tip! Combineer dit klooster met een bezoek aan de Romeinse stad Italica, die ook in Santiponce ligt. 

Monasterio de San Isidoro del Campo
Calle Feria, Santiponce
Entree gratis

Openingstijden:
winter: van oktober tot en met 31 maart, gesloten op maandag en dinsdag. Woensdag en donderdag van 10.00 tot 14.00 uur. Vrijdag en zaterdag van 10.00 tot 14.00 uur en van 16.00 tot 19.00 uur.
Op zon- en feestdagen van 10.00 tot 15.00 uur.

zomer: april tot en met 30 september, maandag en dinsdag gesloten. Woensdag en donderdag van 10.00 tot 14.00 uur. Vrijdag en zaterdag van 10.00 tot 14.00 en van 17.30 tot 20.30 uur. Op zon- en feestdagen van 10.00 tot 15.00 uur. Toegang mogelijk tot een half uur voor sluitingstijd.

Bus: Sevilla-Santiponce M-172
Halte busstation Plaza de Armas

Reageer op dit artikel

Mail de redactie

Deel dit artikel!

Ads by Stedenman